آهن در آب

آهن در آب :

آهن به چندین شکل در آب موجود است و شناخت اینکه چه شکلی از آهن در آب موجود می باشد برای انتخاب روش صحیح تصفیه ضروری است. خوشبختانه تعیین نوع آهن در آب کار مشکلی نیست.

آهن در رده عناصر قشر ساز شبیه کلسیم و منیزیم قرار داده شده است و دلیل آنهم تشکیل رسوب از محلول و تولید یک لایه می باشد ، آهن در آب اشکالات زیادی را تولید می کند ، تولید لکه هایی میکند که لایه حفاظتی و بهداشتی دستشوئی ها را از بین برده و بر سایر ظروف مشابه تأثیرات سوئی می گذارد . از نقطه نظر قوانین بهداشتی دولت ایالات متحده آمریکا ،حداکثر مقدار آهن در آب قابل شرب حدود ۰.۳ ppm بصورتFe است. از آنجا که حضور آهن به مقدار فراوان باعث ناهنجاریهای بهداشتی می گردد از اینرو حذف آن بسیار حائز اهمیت می باشد .

▪ حذف آهن از محیط به همراه فرآیندهای زیر صورت می گیرد

* هوا دهی

* منعقد سازی

* نرم کردن توسط آهک و آهک کربنات سدیم

* تبادل یونی

* صافسازی تماسی

اشکال مختلف آهن در آب

1- شکل اول موجود آهن در آب حالتی است که آب خارج شده از شیر آب ظاهری شفاف دارد، اما زمانی که اجازه داده می شود آب به حالت سکون قرار گیرد، ذرات سیاه یا به رنگ زنگ‌زدگی که پس از مدتی در ته ظرف ته نشین می‌شوند ظاهر می‌گردد. این حالت مربوط است به شکل فروس آهن (Ferrous iron) این شکل از آهن با هوا، کلر یا دیگر اکسیدانتها واکنش داده و به شکل آهن فریک (Ferric iron) در می‌آید.

2- آهن فریک، دومین شکل وجود آهن در آب است. ظاهر آب در این شکل، حالتی زنگ زده داشته و یا دارای رنگ قرمز یا زرد است. آهن فریک نامحلول در آب است و موقعیکه آب به حالت سکون قرار می‌گیرد به سرعت در ته ظرف ته‌نشین می شود.

3- لایه نازک لزج قهوه‌ای یا قرمز روی منصوبات لوله‌کشی ( همچون داخل فلاش‌تانک‌ها)، یا ایجاد لجن‌های ژلاتینی در لوله ها که ممکن است معرف حضور باکتری‌های آهن در آب باشد. این باکتری‌ها در آب زندگی می‌کنند و برای بقاء‌شان آهن را متابولیز می‌کنند. در بعضی حالات این باکتری‌ها برای گرفتن آهن مورد نیازشان حتی به لوله های استیل نیز حمله می‌کنند.